Daisypath Anniversary tickers

Daisypath - Personal pictureDaisypath Anniversary tickers

Thursday 8 December 2011

Kisahlah Kedai Makan.....

Sape yang rajin makan luar...eh..makan kat luar a.k.a makan di kedai-sebab-malas-masak sila angkat tumit...hehehe..lawakkan?lawakkan? Kalo tak gelak maknanya korang tak normal. Oklah..oklah...maleh nak merapu panjang-panjang. Penat taip tau tak??

Hari ni nak story sal kedai makan memandangkan aku ni sukaaaaaa sangat jalan-jalan cari makan sebab malas masak kat rumah bukan ape kami berdua je pun. Maleh la nak masak. Nak-nak pulak lepas balik keja letih woooo...Balik keja nak tekangkang tengok tibi lagi, nak kemas umah lagi, nak mandikan si Ciko (kucing) lagi, nak kemas umah si Ciko lagi, nak basuh baju yang belonggok-longgok lagi (ai basuh tangan uuu, mesin basuh ai rosakk...apeeee pun tak bolehlah). Huuuuu banyakkan keje aku??Fenattt...

Kisahnya last week, balik dari keje terus masuk umah. Dah buat keje sume-sume, landing kejap nengok tibi cerite Tentang Dhia tu. Ingatkan tak lapo laa sebab aku melantak roti 23456 keping dah. Bila habih je cerita Tentang Dhia tu dan-dan lapo. Tak leh jadi ni kene pegi beli makan nih. Kedai makan yang aku suka tu jauh sangat so decide beli kat depan umah jelah instead tak penah try kat situ pun. Lam pala otak ni nak makan koewtiaw (macam ni eh eja, aku dari dulu konfius!!) ladna lah. Kebetulan kedai tu satu je bukak yang lain tutup sebab ada satu kedai tu jual bihun sup kedah sedappppp pun tutup. I had no choice, so pegi la kedai tu, "ramai jugak orang makan kat situ, sedap kottt" hatiku berbisik. Tak pe lah try jelah mana tau sedap ye dak. Aku pun oder la kat brader tu koewtiaw ladna.

Nganga punya nganga punya nganga dekat sejamm aku nganga kat situ...Jadah betui la...Apeke jadah lama benor nih. Perut dah pedih mendidih ni. Ghopernye sorang je tukang masaknya. Tak pe aku tunggu lagi, orang makin ramai. Ah sudah! Lambat lagi ke ni? Lima minit lepas tu (aku agak je ni time die thehehe) kotiaw aku dah siap, "berapa ni dik?". "pat setengah kak". Mahal giler kot tapi aku tengok bungkusan tu macam banyak..maacaam baanyaaakk ok!!! Lupa plak nak snap kotiaw yang aku beli kat situ. Kang aku culik kat gugel je lah. 

 
Patutnya lebih kurang cenggini la.....tapi bayangkan koew teaw + sawi + keret + kobis + bawang putih. timasih cik gugel

Aku pun balik dengan gembiranya sebab boleh melantak dengan lahapnya. Dah bukak pelestiknya tuang la lam mangkuk, memang banyak la....banyak kuah...shilake!!!! Aku konfius apekah ini, aku bukan mintak kotiaw sup aku mintak kotiaw ladna. Frust giler. Dah la banyak kuah, isinya boleh tahan la sikitnya. Tau ape isinya kubis + sawi + keret + bawang putih dan harganya ialah RM4.50! Ayam ke, daging ke, sotong ke, udang ke, kepala udang pun tak mandang kata orang Perak. Memang kepala hangguk punya kedai!! Dah lah mahal, servis lambat-tak-nak-mampos, tak sedap pulak tu... Memang hangin laaa, nak je time tu hantar balik kat kedai and curah kat kepala tukang masak tu baru die tau langit tinggi ke rendah tapi wa tak sampai hati derr..dek lapo punye pasal telan jugak laaa. Mana tak hangin bayar mahal, kene tunggu lama tuuuuu dekat sejam beb..sejam tau aku dok nganga kat situ...at last makanan tak sedap langsung. Ntah hape-hape je rasa die. Yang aku pelik ramai giler kot orang makan kat situ. Ke sebab dorang malas nak pegi jauh-jauh macam aku jugak, ataupun aku sorang je kata tak sedap, ataupun lagi sebab kat situ murah!!! Murah????

Heran, macam mana dorang berniaga camtu hah? Dorang tak rasa besalah ke aniaya customer macam tu. Letak harga mahal-mahal pastu hasilnya macam ntah hape-hape. Bagi orang maki macam aku maki dorang...muehehehe! Berkat ke duit tu. Nak-nak pulak kalo orang tu tak halalkan duit die bayar sebab makan tak sedap. Pas tu duit tu dorang bagi plak anak bini makan. hish ntah le. Kalo mahal dan sedap tak kisah, puas hati dan berbaloi-baloi.

Kalo tukang masak tu patutnya rasa la dulu die punya masakan tu sedap ke tak ke. Jangan la cincai-cincai, main campak-campak je masaknye pun. Cer kalo masak kat umah tau pulak kau merasa kan. Dah nama pun berniaga mesti la kene jaga customer. Ko bukan nak berniaga sehari dua. Dah namanya ko cari makan macam tu jaga la sikit. Kalo masak sedap tak rugi pun, orang mesti lagi suka, lagi ramai datang kedai ko silap-silap masuk lam tibi Jalan-jalan Cari Makan. Laaaaagi femes.

Lagi satu harga makanan tu biarla berpatutan jangan macam aku nyer kes. Giler tak masuk dek akal aku ni haa. Sayur semenggah ngan kotiaw=RM 4.50. Ni kes ikut harga kedai lain laa. Ko tengok la kedai lain masak macam mana walopon mahal tapi adela udang sekor, ayam seketoi, daging sepotong, sotong sekerat. Ko punyer apeeeeeeeeee pun tak de (sambil goyang-goyang tangan dua-dua belah) tu pun harga tak lekeh nak jugak mahal. Tolonglahhhh.... orang bayar mahal-mahal mestilah expectation die pun agak sama dengan harga yang die bayar kot. Tapiiiiii kalo murah dan sedap lagiiiiiiii...lagiiiiiii suka tau!

Dah..dah...tak larat nak bebel dah. Kesimpulannya aku takkan pegi dah kedai tu walopon aku lapar menonggeng sebab penah frust menonggeng. Rela masak seniri walopon tertonggeng-tonggeng. Tobat tak pegi dah. Tobat.


Pengajaran : masaklah sendiri walopon tak sedap tapi puas hati!!! Ngeh3x!

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...